بهترین فیلم های ایرانی خنده دار در سال های اخیر

 یکی از کارهایی که می‌توان در اوقات فراغت انجام داد دیدن فیلم‌ها و سریال‌ها است. در این بین افراد به ژانرهای مختلف فیلم علاقه دارند و هر کدام ترجیح خاص خودشان را برای انتخاب و تماشای فیلم دارند. اما فیلم‌های کمدی و خنده دار معمولا فیلم‌هایی هستند که عده بیشتر مردم آن‌ها را برای تماشا انتخاب می کنند. کافی است بخواهید در کنار خانواده دقایقی را سرگرم شوید و خوش بگذرانید یا اینکه برای ساعتی از روتین زندگی و مشغله‌های فکری‌تان فاصله بگیرید.

در این مواقع اگر بخواهید فیلم ببینید، قطعا بهترین انتخاب یک فیلم خنده دار است. هر ساله کمدی های ایرانی زیادی تولید و به نمایش در می‌‌آید که همه بعضی‌ها مانند لیلی با من است، اسب حیوان نجیبی است، اجازه نشین‌ها، اخراجی‌ها، سن پترزبورگ، دختر آدم پسر حوا، مکس، مرد عوضی، دایره زنگی، تحفه هند، ورود آقایان ممنوع، مارمولک، مهمان مامان، مومیایی و غیره تا سال‌ها بعد از در خاطر ما می‌مانند و برخی دیگر به جد ارزش یک بار دیدن هم ندارند.

یک فیلم می‌تواند شما را برای ساعت‌ها به فکر وادارد یا اینکه فقط باعث شود بعد از دیدن فیلم به این فکر کنید که چرا وقت‌تان را برای دیدن آن هدر داده‌اید. برای اینکه از دیدن یک فیلم پشیمان نشوید بهتر است قبل از انتخاب آن نظرات دیگران را بررسی کنید یا به دنبال یک فیلم خوب باشید. در همین راستا مالتینا تصمیم دارد لیستی از بهترین فیلم های کمدی ایرانی سال های اخیر را در اختیار شما قرار دهد تا از بین آن یک مورد را انتخاب کنید. با ما همراه باشید.

لیست بهترین فیلم های خنده دار ایرانی

نهنگ عنبر 1

مشخصات فیلم:

کارگردان: سامان مقدم

نویسنده: مانی باغبانی، مونا زاهد

بازیگران: رضا عطاران، مهناز افشار، ویشکا آسایش، رضا ناجی، نادر سلیمانی، حسین سلیمانی، امیرحسین رستمی، نیما راد، ایلیا کیوان، امیر حسین شام بیاتی، هانیه توسلی، سام نوری، سپند امیر سلیمانی، الهام حاج فتحعلی، علی قربان زاده، محمدرضا شیرخانلو، ستاره زاهدیان

سال تولید: 1394

ژانر: اجتماعی کمدی

مدت فیلم: 1 ساعت و 30 دقیقه

خلاصه فیلم: ارژنگ صنوبر مردی 50 ساله است که از زمانی که به یاد می‌آورد عاشق دختری به نام رویا بوده است. اما رویا که دوست دارد به خارج از ایران سفر کند و در آنجا زندگی کند، توجهی به عشق این جوان آس و پاس و بی پول ندارد. این فیلم در خلال روایت داستان اصلی حال و هوای دهه شست و وضعیت ایران در آن دوران و محدودیت‌هایی که جوانان با آن مواجه بودند را نشان می‌دهد.

نقد و بررسی فیلم: فیلم نهنگ عنبر ساخته سامان مقدم داستان زندگی ارژنگ (با بازی رضا عطاران) را روایت می‌کند که خاطراتش را در خصوص عشقش به یک زن و مشکلاتی که در دهه‌های مختلف با آن مواجه بوده است، مرور می‌کند. سرمایه گذاری این فیلم توسط خود سامان مقدم و شرکت ری را انجام شده است. این فیلم نسبت به فیلم قبلی سامان مقدم یعنی مکس کمی جسورانه‌تر و رو به جلوتر است که در امتداد خط قرمزهای فیلمسازی قدم برمی‌دارد. اما خب در این فیلم هم کماکان شاهد مشکلات فیلمنامه هستیم.

نهنگ عنبر با صحنه‌های شاد و پرانرژی شروع می‌شود. به طوری که مخاطب با دیدن این صحنه‌ها که زیاد هم در فیلم‌های این روزهای سینمای ایران عرف نیست، غافلگیر می شود. فیلم با معرفی خانواده ارژنگ و روایت جریان خیانت مادر او به پدرش و رفتن او به آمریکا شروع می‌شود. در ادامه شوخی‌های ریز و درشت مانند شوخی با خواننده معروف لس آنجلس و گریم کاملا مشابه بازیگر با او مخاطب را به وجد می‌آورد.

در ادامه فیلم سعی می‌کند با پلی بک زدن به دوران کودکی رویا و ارژنگ نقطه آغاز عشق ارژنگ را به تصویر بکشد. در ادامه اشاراتی هم به برخی موارد مانند ممنوعیت استفاده از دستگاه پخش ویدئو و گوش دادن به موسیقی‌های لس آنجلسی و جنگ می‌شود.

منتها بعد از گذشت سال‌های دهه شصت و ورد به دهه پنجاه و بعد از مسافرت رویا به آمریکا به نظر می‌رسد که فیلم نمی‌تواند ریتم شاد و مهیجی که از ابتدا داشت را حفظ کند و فردی که بعد از رویا به نوعی جایگزین او می‌شود و نقش دوست رویا را بازی می‌کند هم به نظر می‌رسد که قادر نیست فیلم را از کسالت و کرختی که دارد، نجات دهد.

در ادامه با ورود به دوران کهنسالی ارژنگ وضع بدتر می‌شود و به نوعی مخاطب موقع دیدن فیلم حوصله‌اش سر می‌رود و به اصطلاح در ذوقش می‌خورد. گویی که نویسنده تمام برگ‌های برنده‌اش را در همان اول فیلم رو کرده است و دیگر نمی‌تواند با ایجاد موقعیت‌های کمیک فیلم را برای مخاطب جذاب نگه دارد و کم کم می‌بینیم که فیلم دیگر حال و هوای کمدی ندارد و بیشتر شبیه به یک فیلم درام می‌شود.

علاوه بر ضعف فیلم در ثابت نگه داشتن فیلمنامه می‌توان دید که هر بار تعدادی از سوالات در فیلم بدون پاسخ می‌مانند و به نوعی فضا گنگ و گیج کننده می‌شود. برای مثال در قسمتی از فیلم می‌بینیم که ارژنگ می‌گوید « بعدا به شما میگم که چرا از پدرِ رویا متنفرم! » اما این اتفاق هیچ وقت نمیفتد.

همچنین زمانی که ارژنگ به دیدن همسر دندانپزشک رویا می‌رود تا او را مواخذه کند با این حرف که « تو از هیچ چیز خبر نداری » مواجه می‌شود. اما دلیل این ادعا هم هیچ وقت مشخص نمی‌شود.

از طرفی با وجود اینکه شخصیت ارژنگ صنوبر به خوبی پرداخته شده است و به مخاطب شناسانده شده است، اما شخصیت رویا با بازی مهناز افشار در تمام فیلم در هاله‌ای از ابهام باقی می‌ماند. به طوری که ما نمی‌دانیم که رویا چرا هر بار در ازدواج‌هایش شکست می‌خورد یا خانواده رویا چرا در شرایط سخت کنار او نیستند یا اصلا کجا هستند و چه اتفاقی برای آن‌ها افتاده است.

در کل می‌توان گفت که فیلم پتانسل بالایی برای تبدیل شدن به یک فیلم سرگرم کننده و در عین حال فاخر را داشته است اما به خاطر نبود تعادل بین بخش های متعدد فیلم و صحنه‌های گنگی که در فیلم شاهد آن هستیم، می توان گفت که این اتفاق هیچ وقت نمیفتد. اما بازی خوب رضا عطاران و داستان کلی هر چند با وجود برخی مشکلات، می‌تواند مخاطب را راضی از سالن سینما به بیرون راهی کند.

 

نهنگ عنبر 2

مشخصات فیلم:

کارگردان: سامان مقدم

نویسنده: علی قربان زاده

بازیگران: رضا عطاران , مهناز افشار , ویشکا آسایش , حسام نواب صفوی , رضا ناجی , امیرحسین آرمان , سیروس گرجستانی , علی قربان زاده , شهلا ریاحی , کتایون امیر ابراهیمی , محسن قاضی مرادی , احمدرضا اسعدی , اسدالله یکتا

سال انتشار: 1395

ژانر: کمدی اجتماعی

مدت فیلم: 85 دقیقه

خلاصه فیلم: این فیلم ادامه یکی از فیلم های خنده دار ایرانی  نهنگ عنبر 1 است که در آن می‌بینیم که ارژنگ بالاخره موفق می‌شود با رویا ازدواج کند . در مسیر رسیدن این زوج به شمال ارژنگ و رویا خاطراتشان را مرور می‌کنند و از گذشته می‌گویند….

نقد و بررسی نهنگ عنبر 2: معمولا با موفقیت هر فیلم کارگردان و تهیه کننده وسوسه می‌شوند که قسمت‌های بعدی آن را هم تولید کنند. اما باید دید که آیا تیم در ورایت داستان همان قسمت اول چه اندازه موفق بوده‌اند و در ادامه آیا حرفی برای گفتن دارند یا خیر. متاسفانه در نهنگ عنبر 2 ما بیشتر فلش‌بک‌های متعددی به گذشته و روایت داستان در همان دهه شست هستیم درحالی که زمان حال خیلی‌جاها از قلم میفتد و زیاد اقبال دیده شدن پیدا نمی‌کند.

در این فیلم می‌توان دید که کارگردان بیش از اندازه به نوع شخصیت و کاراکتر رضا عطاران تکیه کرده است و به نوعی بیشتر بار روایت داستان به عهده او است. رضا عطاران با بازی خوبی که دارد در تمام فیلم‌ها خوش می درخشد به اندازه‌ای که در هر فیلم می‌تواند سبک و روش خود او و امضای وی در بازیگری را ببینیم.

قسمت دوم نهنگ عنبر متاسفانه خط داستانی خوبی ندارد و بیشتر شبیه به قرار دادن قطعات پازل از قسمت یک و کمی هم از زمان حال در کنار هم است که در نهایت یک تصویر ناقص و گیج کننده ایجاد می‌شود. در قسمت دوم ناگهان شاهد ورود یک بازیگر جدید به نام شهاب هستیم که دوست رویا و ارژنگ است اما خب در قسمت اول فیلم هیچ اثری از او نبوده است.

از طرفی این شخصیت هم مانند بسیاری از المان‌های دیگر این فیلم پرداخت و قصه پردازی درستی ندارد. فیلم بالا و پایین‌های زیادی دارد به طوری که هر بار مخاطب با اتفاق جدید و غیرقابل درکی مواجه می‌شود و نمی‌تواند به خوبی با روند فیلم ارتباط برقرار کند. خبر خوب این است که حضور رضا عطاران در فیلم با وجود طنازی ذاتی‌اش توانسته است برای دقایقی مخاطب را راضی نگه دارد و او را سرگرم کند. اگر به کارهای رضا عطاران علاقه مند هستید، این فیلم می‌تواند برای‌تان جالب باشد.

گشت ارشاد 1 از فیلم های خنده دار ایرانی محبوب

مشخصات فیلم

کارگردان: سعید سهیلی

نویسنده: مهدی محمدنژادیان، سعید سهیلی، مهدی میرزایی

بازیگران: حمید فرخ نژاد ، پولاد کیمیایی ، ساعد سهیلی ، نیوشا ضیغمی ، سحر قریشی ، میر طاهر مظلومی ، اصغر سمسارزاده ، محسن افشانی ، گیتی معینی ، ناصر گیتی چاه و با هنرمندی جمشید هاشم پور

سال تولید: 1390

ژانر: اجتماعی

مدت فیلم: 100 دقیقه

خلاصه فیلم: گشت ارشاد یکی از فیلم های کمدی ایرانی است که تا حد زیادی مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. در این فیلم ماجرای سه جوان از جنوب شهر روایت می‌شود که برای به دست آوردن پول و گذران زندگی و حل کردن مشکلات مالی‌شان خلاف می‌کنند. آن‌ها دختر و پسران جوان را گیر می‌اندازند و با نام گشت ارشاد از آن‌ها باج می‌گیرند.

نقد و بررسی فیلم: گشت ارشاد 1 یکی از آثار جنجالی و فیلم های کمدی ایرانی سعید سهیلی بود که در شروع اکران محدودیت‌های زیادی را تجربه کرد و در نهایت هم خیلی زود اکرانش متوقف شد. مدتی بعد شاهد ورود فیلم در شبکه نمایش خانگی بودیم که آن‌جا هم این فیلم زیاد با اقبال مواجه نشد و بعد از مدتی هم از دسترس خارج شد.

هر چند گشت ارشاد در مقایسه با سایر آثار سعید سهیلی یک اثر معقول‌تر است. در فیلم‌های قبلی سهیلی بیشتر شاهد پراکنده گویی و کمی هم چاشنی اکشن برای جذب مخاطب بوده‌ایم اما گشت ارشاد خط داستانی قوی‌تری دارد و بهتر می‌تواند مخاطب را جذب کند. گشت ارشاد شوخی‌های خوبی دارد که می‌تواند مردم و به خصوص توده مردم را به خنده بیندازد. همانطور که همه فیلم‌های تجاری همین هدف را دارند. اما در ادامه شاهد روایت داستان‌های تلخی از زندگی این سه نفر هستیم که خنده را از لب مخاطب دور می کند.

فیلم با طنز خوبی شروع می‌شود و مخاطب را جذب می‌کند اما از اواسط فیلم با افت فیلنامه رو به رو می‌شویم به طوری که انگار کارگردان دیگر ایده خاصی ندارد و بقیه داستان را با روایت زندگی خانواده‌های این افراد و داستان روابط عاشقانه‌شان و گفتن حرف‌های کلیشه‌ای  شعار گونه ادامه می‌دهد و اگر بازی های خوب سه کاراکتر اصلی فیلم نبود، قطعا از این بیشتر نمی‌شد فیلم را تماشا کرد. در کل فیلم می‌تواند برای ساعتی شما را سرگرم کند و حتی ارزش چند بار دیدن هم داشته باشد.

گشت ارشاد 2

مشخصات فیلم

کارگردان: سعید سهیلی

نویسنده: مهدی محمد نژادیان، سعید سهیلی

بازیگران: حمید فرخ نژاد، پولاد کیمیایی، ساعد سهیلی، بهاره افشاری، ترلان پروانه، سارا سهیلی، ساناز طاری، امید روحانی، اسدالله یکتا، صفر کشکولی، فاطمه شکری، محمد الهی حصاری، داوود مقدادی، رضا شمس الدین، فاطمه مرتضایی، منصور نوبخت، ابوالفضل تهرابی، ملیحه جلیلی، محمدعلی نقلی لو، هادی افضلی، محمدکریم ولدخانی، شهرام احمدنیا، مهدی ماهانی

سال انتشار: 1395

ژانر: کمدی اجتماعی

مدت فیلم: 100 دقیقه

خلاصه فیلم: گشت ارشاد 2 سیزدهمین اثر سعید سهیلی و ادامه گشت ارشاد 1 است. سعید سهیلی معتقد است که نام فیلم گشت 2 است و باید با همین نام هم شناخته شود. در گشت 2 می‌بینیم که عباس و حسن بعد از 5 سال از زندان آزاد شده و سراغ عطا می‌روند که در این مدت در کما به سر می‌برده و به تازگی به هوش آمده است.

این سه نفر با امید اینکه بتوانند کار شرافت مندانه‌ای شروع کنند دوباره دور هم جمع می‌شوند اما در آخر بعد از چند تلاش ناموفق دوباره به خلاف روی می‌آورند.

نقد و بررسی فیلم: گشت 2 یکی دیگر از فیلم های کمدی ایرانی است که توانست در مدت کوتاهی به یک فیلم پرفروش تبدیل شود و با استقبال زیادی مواجه شود. سهیلی در تجربه‌ای که از توقیف شدن قسمت اول این فیلم داشت تصمیم گرفت این بار دیگر کاری به هیچ نهاد و قدرتی نداشته باشد و تنها به شوخی با موضوعات ساده‌تر و بی دردسرتر بپردازد.

هر چند این شوخی‌ها گاهی بیش از اندازه رکیک و زننده می‌شوند به طوری که مخاطب ترجیح می‌دهد که بدون خانواده و به تنهایی یا حداقل در کنار دوستانش فیلم را ببیند. متاسفانه این طنز و استفاده از کلمات رکیک و فحاشی‌ها این روزها در فیلم‌ها زیاد به چشم می‌خورد.

مشکل اصلی فیلم جدا از شوخی‌های رکیک و گاها جنسی که دارد، نداشتن یک خط داستانی منسجم و ثابت است. به طوری که فیلم رواست کامل و درستی ندارد. از طرفی برخی از موارد در فیلم به سختی قابل باور و درک هستند. کارگردان بدون هیچ منطق و محدودیت خاصی در یک دنیای فانتزی و تخیلی هر چیزی را ممکن دانسته است و داستان را به هر سمت و سویی که دوست داشته کشانده است.

برای مثال عطایی که در قسمت اول به نظر کشته می‌شود، در قسمت دوم مخاطب او را می‌بیند که زنده مانده است و چند سالی را در کما بوده است و حالا بعد از بازگشت به زندگی قدرت پیش گویی پیدا کرده است. عطا در کنار حاجی به حل مشکلات مردم و پاسخ دادن به سوالاتشان می‌پردازد به نوعی نقش قهرمان را پیدا می‌کند. این روند تا جایی پیش می‌رود که عطا پدر گمشده یکی در کاراکترهای دختر فیلم را که یک شهید گمنام است پیدا می‌کند و این اوج تخیلات فانتزی کارگردان است.

هر چند مخاطب این روزها به فیلم‌های آب دوغ خیاری و چند پاره عادت کرده است اما گشت 2 می‌توانست یک اثر منسجم‌تر و خلاقانه‌تر باشد که بخش‌های مختلف آن ارتباط بهتر و معقول‌تری با هم داشته باشند. گذشته از تمام این‌ها به لطف بازی خوب و روان سه بازیگر اصلی و طنزی که هر چند کمی رکیک اما سرگرم کننده در فیلم وجود دارد، می‌توانید برای دقایقی از دیدن این فیلم لذت ببرید.

ژن خوک | یکی از فیلم های کمدی ایرانی بر علیه آقازاده‌ها

مشخصات فیلم

کارگردان: سعید سهیلی

نویسنده: سعید سهیلی و احمد کاوری

بازیگران: جمشید هاشم‌ پور ، هادی حجازی‌ فر ، سینا مهراد ، الناز حبیبی ، نازنین بیاتی ، صبا سهیلی

سال تولید: 1398

ژانر: کمدی اجتماعی

مدت فیلم: 135 دقیقه

فروش گیشه: بیش از 3 میلیارد و 200 میلیون

خلاصه داستان: ژن خوک داستان دو زندانی به نام عماد گربه با بازی (سینا مهرداد) و آقا رضا (با بازی هادی حجازی فر) را روایت می کند. در این فیلم آقا رضا مامور می‌شود که در ازای گرفتن مبلغی پول عماد را از زندان فراری بدهد و …

نقد و بررسی: این فیلم با تکیه بر یک موضوع تازه و داغ یعنی انزجار مردم از آقازاده‌ها و همچنین به کمک طنز خوبی که دارد، توانسته است توجه عده زیادی از مخاطبان را به خودش جلب کند و به فروش خوبی دست یابد. از طرفی این فیلم فقط کمدی صرف نیست و در آن یک درام غم انگیز هم می‌بینیم که باعث می‌شود داستان فیلم کمی عمق پیدا کند.

هر چند سعید سهیلی در این فیلم از پسر و دخترش صبا و سینا برای ایفای نقش استفاده کرده است، اما این دو هم عملکرد بدی نداشتند و با اینکه عالی بازی نکردند اما بد هم نبودند. فیلم شروع خوبی دارد اما در ادامه و در مسیر مقابله با آقازاده‌های مفسدی که در فیلم می‌بینیم به نظر می‌رسد که شخصیت‌ها راه درستی برای رویارویی با آن‌ها پیدا نمی‌کنند و نمی‌توانند تصمیم خوبی در این زمینه بگیرند. این را می‌توان از ضعف فیلم نامه و البته ضعف شخصیت پردازی دانست و اینطور بیان کرد که شخصیت پردازی ضعیف به اندازه‌ای بوده است که روی بازی بازیگران هم سایه انداخته است.

این فیلم با اینکه ساختار چندان بدی ندارد و در بین آثار دیگر سعید سهیلی هم به عنوان یک پیشرفت شناخته می‌شود، اما می‌توانست با اصلاح برخی ایرادها از این هم بهتر باشد. اما خب اگر دوست دارید یک فیلم کمدی ببینید که برای دقایقی شما را سرگرم کند و از طرفی قابل‌دیدن در کنار اعضای خانواده هم باشد، ژن خوک گزینه خوبی است.

مصادره

مشخصات فیلم

کارگردان: مهران احمدی

نویسنده: علی فرقانی

بازیگران: رضا عطاران (در نقش یک ساواکی)، هومن سیدی، بابک حمیدیان، میرطاهر مظلومی، هادی کاظمی، مزدک میرعابدینی، سیامک صفری، لوسینه گیراگوسیان، میلنا واردانیان، آلیسا میلکستیان و مهران احمدی به‌همراه بازیگران کودک امیر صدرا حقانی و هارمیک سوقومونیان

سال تولید: 1397

ژانر: کمدی

مدت فیلم: 97 دقیقه

خلاصه: ایران خیلی بزرگه اما این وقتی خوبه که ادم بدشانسی نباشی. برای بعضی ها زندگی یه جور قماره..ترکیبی از خوش شانسی و بدشانسی..حالا دیگه فرق نمی کنه توی ایران باشی یا اونور دنیا، یا اینکه ساواکی باشی یا انقلابی، یا با همشهری ات ازدواج کرده باشی یا با یه خواننده امریکایی.. خلاصه هرکی باشی و هرجوری باشی مواظب باش که مصادره در کمین نشسته

نقد و بررسی مصادره:  مهران احمدی بازیگر طنز این روزهای ایران با شروع به ساخت اولین فیلم سینمایی‌اش این امید را بر دل ما انداخت که می‌تواند یک اثر فاخر و ناب تولید کند. اما مصادره متاسفانه چیزی جز تکرار فرمول‌های فیلم های موفق سال‌های اخیر نیست.

فیلم شروع خوبی داشت. یعنی جایی که اسماعیل کارمند اداره ساواک است اما هیچ نقشی در شکنجه‌ها نداشته است و با انقلاب مجبور می‌شود که از ایران مهاجرت کند. به این ترتیب یک فرصت کم‌نظیر برای کارگردان ایجاد می‌شود تا بتواند یک کمدی هوشمندانه و جذاب خلق کند. این کمدی می‌تواند در حین اینکه خنده‌دار است، باعث شود مخاطب کمی هم به فکر فرو برود. اما این کار نیاز به جسارت دارد تا بتوانید با خط قرمزهای سیاسی بازی کنید و در خصوص آن‌ها هم حرف بزنید. چیزی که در این فیلم اصلا به چشم نمی‌خورد.

در ادامه این فیلم بیشتر با ژانر رضا عطارانی پیش می‌رود و فیلم حال و هوای تمام فیلم‌هایی را پیدا می‌کند که پیش از این هم رضا عطاران در آن بازی کرده و است و هیچ چیز متمایزی ندارد. به علاوه کارگردان هومن سیدی را هم وارد بازی کرده است تا این زوج هنری بتوانند تمام بار داستان را به پیش ببرند.

مسئله دیگری که در این فیلم شاهد آن هستیم این است که مصادره مانند بسیاری از فیلم های خنده دار سال‌های اخیر یک سری شوخی‌های جنسی را تکرار می‌کند و در حالی که رسالت اصلی خود را به کل فراموش کرده است، یک اثر شبیه به بسیاری از فیلم‌های این روزهای سینمای ایران می‌شود.

مصادره یک فیلم نه سیاسی بلکه کمدی است که با وجود بازیگر طناز کشور یعنی رضا عطاران می‌تواند مخاطب را بخنداند و باعث سرگرمی او شود. پس اگر به کارهای رضا عطاران علاقه دارید، تماشای این فیلم را هم به شما پیشنهاد می‌کنیم. این فیلم همچنین از طراحی صحنه و فیلمبردرای حرفه‌ای و خوبی برخوردار است.

خجالت نکش

مشخصات فیلم

کارگردان: رضا مقصودی

نویسنده: رضا مقصودی و افرا جورابلو

بازیگران:  احمد مهرانفر، شبنم مقدمی، لیندا کیانی، شهره لرستانی، الناز حبیبی، علی صالحی و سام درخشانی

سال تولید: 1396

ژانر: کمدی

مدت فیلم: 95 دقیقه

خلاصه: خجالت نکش داستان زندگی یک زن و شوهر است که احمد مهران فر و شبنم مقدمی آن را بازی می‌کنند. این زوج میانسال هستند و بچه و عروس هم دارند و در یک روستا کوچک زندگی می‌کنند که همه مردم از زندگی هم خبر دارند. در این بین مرد خانواده خیالات تازه‌ای به سرش می‌زند و باعث ایجاد برخی دردسرها می‌شود.

نقد و بررسی: خجالت نکش اولین فیلم رضا مقصودی است که پیش از این در عرصه نویسندگی خوش درخشیده است و فیلم‌هایی مانند همیشه پای یک زن در میان است یا لیلی با من است، به قلم او نگاشته شده‌اند. البته رضا مقصودی تنها نویسنده کمدی نیست و می‌تواند یک قلم دو جانبه داشته باشد تا هم مهر مادری را بنویسد و هم من سالوادور نیستم را.

این فیلم به اندازه لوکیشن و داستانش بی‌ادعا و بی غل و غش است. تنها کاری که می‌کند این است که صادقانه داستان بامزه زن و شوهری را نقل می‌کند سنخیتی با هم ندارند و به اصطلاح اصلا به هم نمی‌آیند. فیلم داستان یک مرد بی فکر و ساده لوح و همسر مدیر و مدبرش است که تمام کارهای روستا به عهده او است و در عین حال خرابکاری‌های همسرش را هم لاپوشانی می‌کند.

آن‌ها همیشه با هم کلک دارند و این کلک‌ها گاهی بامزه و خنده‌دار هم می‌شوند. اما ایرادی که می‌توان به فیلم گرفت کش آمدن بیش از اندازه داستان و کسل کننده بودن آن است. نه داستان اصلی و نه بازی بازیگران به اندازه‌ای جالب نیست که تمام مدت مخاطب را درگیر خودش بکند.

با اینکه که خجالت نکش بیشتر حال و هوای یک سریال را دارد تا فیلم سینمایی. اما در بین فیلم های طنز و خنده دار ایرانی که گاها رکیک یا خشک و بی مزه می‌شوند، می‌توان گفت که خجالت نکش در جای خودش فیلم سرگرم کننده و خنده داری است که می‌توانید با خیال راحت آن را در کنار خانواده تماشا کنید.

لونه‌زنبور | فیلم های کمدی ایرانی که درواقع ایرانی نیست

مشخصات فیلم

کارگردان: برزو نیک نژاد

نویسنده: محسن کیانی

بازیگران: محسن کیایی ، پژمان جمشیدی ، بهاره کیان افشار ، هومن برق‌نورد ، پیام احمدی‌نیا ، سیاوش چراغی‌پور ، رعنا آزادی‌ور ، فرید سجادی حسینی

سال تولید: 1396

ژانر: کمدی

مدت فیلم:89 دقیقه

خلاصه فیلم: این فیلم داستان دو سارق خرده پا را روایت می‌کند که بعد از اینکه یک جعبه به دستشان می‌رسد، مسیر زندگی‌شان عوض می‌شود.

نقد و بررسی فیلم: بعد از زاپاس نیک نژاد لونه زنبور را به عنوان فیلم سینمایی خود کلید زد. در این فیلم کارگردان دیگر از کارگردان سریال تلویزیونی بودن خود ضربه نمی‌خورد و می‌بینیم که این فیلم از نظر قاب بندی و میزانس و دکوپاژ شباهت بیشتری به یک فیلم سینمایی دارد.

کارگردان توانسته است شخصیت پردازی خوبی برای کاراکترهای اصلی فیلمش انجام دهد که این کار با بازی خوب جمشیدی و کیانی کامل‌تر شده است و باعث می‌شود که مخاطب بتواند بهتر با آن‌ها ارتباط برقرار کند. هرچند این مورد در خصوص شخصیت‌های فرعی فراموش شده است و می‌بینیم که غیر از دو بازیگر اصلی کم‌کاری زیادی در شخصیت پردازی کاراکترهای بازیگران دیگر این فیلم شده است.

اما مسئله مهمی که در خصوص این فیلم وجود دارد این است که لونه زنبور کپی برابر اصل فیلم «Big Job» است که در دهه 50 میلادی ساخته شده است. این کپی برداری به حدی است که حتی دیالوگ‌های بازیگران هم کپی شده‌اند و تغییر نداشته‌اند. هرچند الهام گرفتن از فیلم‌های موفق دیگر مسئله بدی نیست اما این کار تا زمانی درست است که کارگردان بتواند از نقطه نظر خودش چیزهایی را به فیلم اضافه کند یا برداشت شخصی خودش را ارائه بدهد. اما این اتفاق در لونه زنبور به هیچ وجه نیفتاده است و فیلم یک کپی برداری صرف است.

از طرف دیگر انتظار می‌رفت که در تیتراژ فیلم یا حتی در خلال فیلم اشاره‌ای به منبع اصلی بشود و یا حتی اسمی از فیلم اصلی برده شود. اما نیک نژاد کاملا در این مورد خودش را به کوچه علی چپ زده است و هیچ اشاره‌ای به این مسئله نداشته است.

در نهایت این فیلم به خاطر بازی خوب جمشیدی و محسن کیانی و همچنین فضای طنزی که دارد، می تواند برای دقایقی شما را سرگرم کند. به علاوه اینکه لونه زنبور هم یکی دیگر از فیلم های کمدی ایرانی است که می‌توانید آن را با خیال راحت در کنار خانواده تماشا کنید.

هزارپا

مشخصات فیلم

کارگردان: ابوالحسن داووی

نویسنده: امیر برادران، پیمان جزینی، مصطفی زندی

بازیگران: رضا عطاران، جواد عزتی، سارا بهرامی، مهران احمدی، شهره لرستانی، سپند امیرسلیمانی، امید روحانی و…

سال تولید: 1396

ژانر: کمدی اجتمای

مدت فیلم: 196 دقیقه

خلاصه فیلم: رضا (با بازی رضا عطاران) و منصور (با بازی جواد عزتی) دو کیف قاپ هستند که از طریق مادر رضا متوجه می‌شوند که یک دختر پولدار نذر کرده است که با یک فرد جانباز ازدواج کند. رضا هم که در یک تصادف یک پای خودش را از دست داده است، تصمیم می‌گیرد خودش را به عنوان جانباز جا بزند و به دختر نزدیک شود تا بتواند با او ازدواج کند و به نان و نوایی برسد. در این مسیر این کاراکتر مجبور به گفتن دروغ‌های رنگارنگ دیگری هم می‌شود که مسبب دردسرهای تازه‌ای برای خودش و دیگران می‌شود.

نقد و بررسی هزارپا: این فیلم در تاریخ 13 تیر 97 در سینماهای ایران اکران شد و در هفته پنجم اکران به پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران تبدیل شد. فروش هزارپا در کمتر از دو ماه از 30 میلیارد گذشت و اولین فیلم 30 میلیاردی سینمای ایران لقب گرفت. به علاوه این فیلم در 45 روز اول توانست رکورد شهر موش‌ها را بشکند و به پرمخاطب‌ترین فیلم دهه 90 با بیشتر از 4 میلیون تماشاگر تبدیل شد.

هزارپا به عنوان یکی از فیلم های کمدی و خنده دار ایرانی هر چند فروش بالایی داشت اما به هیچ وجه نتوانست رضایت منتقدین را جلب کند. به نظر می‌رسد که این روزها به قدری فیلم خوب در سینمای ایران کم است که سلیقه مخاطب هم با این امر کنار آمده و به آن عادت کرده است به طوری که فیلمی که تنها بتواند خوب او را بخنداند و بازیگر مورد علاقه‌اش را هم داشته باشد، به یک فروش خوب دست پیدا می‌کند. تا جایی که خیلی از فیلم‌های امروز سینمای ایران تنها چند فرمول ثابت را دنبال می‌کنند و با تکیه بر بازیگران سعی می‌کنند یک فیلم خنده‌دار و شاد خلق کنند. البته هزارپا نسبت به خیلی از فیلم‌های هم دوره خودش وضع بهتر و طنز جذاب‌تری دارد. تا جایی که حتی می‌توان این فیلم را یک فیلم متوسط دانست نه ضعیف.

رحمان 1400

مشخصات فیلم

کارگردان: منوچهر هادی

نویسنده: بابک کایدان، میثم کایدان

بازیگران: مهران مدیری ، محمدرضا گلزار ، سعید آقاخانی ، یکتا ناصر ، بهرام افشاری ، ساره بیات، مهران مدیری ، محمدرضا گلزار ، سعید آقاخانی ، یکتا ناصر ، بهرام افشاری ، ساره بیات رحم

سال تولید: 1398

ژانر: کمدی اجتماعی

مدت فیلم: 115 دقیقه

فروش در 4 هفته: 22 میلیارد تومان

خلاصه فیلم: رحمان (با بازی سعید آقاخانی) متوجه می‌شود به خاطر بیماری که دارد، به زودی می‌میرد. به همین دلیل تصمیم می‌گیرد کاری کند تا مرگش برای خانواده سودمند باشد و آن‌ها از نظر مالی تامین باشند.

نقد و بررسی فیلم: فیلم رحمان 1400 برخلاف نامش یک فیلم سیاسی نیست بلکه یکی از فیلم های خنده دار ایرانی است. البته می‌توانست باشد اما به نظر می‌رسد که کارگردان ترجیح می‌دهد با چند شوخی بسیار زیر خطر را از سر بگذارند و اجازه ندهد هیچ خطری فیلمش را تهدید کند. در رحمان 1400 بیشتر شاهد طنز کلامی و البته شوخی‌های جنسی هستیم که بین بازیگران رد و بدل می‌شود. فیلم داستان پردازی خوبی دارد اما ایده شاهزاده و گدای داستان دیگر خیلی کهنه و درزنما شده است.

از نظر بازی‌ها هم باید گفت که بازی خوب شخصی اصلی فیلم یعنی سعید آقاخانی توانسته است کمی سطحی بودن فیلم را مخفی کند اما کاراکترهای دیگر بازی خوب و روانی ندارند و همین مسئله کل فیلم را تحت شعاع قرار می‌دهد. در کل باید گفت رحمان 1400 بیشتر یک فیلم تجاری با هدف مالی است و ایده و دغدغه خاصی ندارد اما خب می‌توانید برای دقایقی با آن سرگرم شوید.

اکسیدان | فیلم ایرانی خنده دار که می‌خواهد جسور باشد

مشخصات فیلم

کارگردان: حامد محمدی

نویسنده: حامد محمدی

بازیگران: جواد عزتی ، امیر جعفری ، شقایق دهقان ، شبنم مقدمی ، رضا بهبودی ، لیندا کیانی ، علیرضا استادی ، وحید آقاپور

سال تولید: 1395

ژانر: اجتماعی کمدی

مدت فیلم: 95 دقیقه

خلاصه فیلم: نامزد اصلان (با بازی جواد عزتی) که عشق به زندگی در خارج از کشور را دارد، به طور غیرقانونی از مرز خارج می‌شود. اصلان هم برای رسیدن به او به دنبال پیدا کردن راهی است که بتواند ویزای اروپا را بگیرد. او برای این کار مجبور به انجام کارهای عجیبی می‌شود.

نقد و بررسی فیلم: اکسیدان را می‌توان یک فیلم جسورانه و جنجالی دانست که برای اولین بار به سراغ موضوعاتی رفته است که تا پیش از این تابو محسوب می‌شدند. کارگردان با دست گذاشتن روی مهاجرت و شگرد‌های مختلفی که افراد برای مهاجرت امتحان می‌کنند و همچنین تمایلات همجنسگرایانه که شاید در هیچ فیلم کمدی ندیده باشیم سعی دارد علاوه بر خنداندن مخاطب توجه او را هم به این مسائل که در جای خود یک معضل هستند، جلب کند.

اکسیدان اگرچه در برخی از مواقع در فیلمنامه ضعف دارد و انسجام درستی بین بخش‌های مختلف و شوخی‌هایی که می‌شود، ندارد اما با انتخاب بازیگر خوب و بازی جذاب بازیگران همچنین به خاطر موضوع نغزی که دارد، می تواند یکی از فیلم های خنده دار و کمدی ایرانی نسبتا خوب محسوب شود. البته تماشای این فیلم در کنار اعضای خانواده و به خصوص افراد کم سن و سال شاید چندان درست نباشد.

ما همه باهم هستیم

مشخصات فیلم

کارگردان: کمال تبریزی

نویسنده: محمد داوودی، پدرام پور امیری، حسین امیری

بازیگران: مهران مدیری، محمدرضا گلزار، جواد عزتی، لیدا فتح اللهی، مانی حقیقی، علی شادمان، مهدی حسینی نیا، ویشکا آسایش، مهناز افشار، سام نوری، یداله شادمانی، سروش صحت، مهران غفوریان، لیلا حاتمی، دانیال کاظمی، نادر فلاح، حسن معجونی، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی، سیروس گرجستانی، بهادر مالکی، رضا ناجی، شیوا بلوچی، فرزین محدث، بهزاد قدیانلو، سیاوش چراغی پور، اشپیتیم آرفی، شیرین آقارضاکاشی و…

سال تولید: 1397

ژانر: اجتماعی

مدت فیلم: 95 دقیقه

میزان فروش در 3 روز اول: 1 میلیارد و 900 میلیون

خلاصه فیلم: ما همه با هم هستیم در یک بستر کمدی ماجرای سقوط یک هواپیما با مسافراتی را روایت می‌کند که هر کدام رازهای خاص خودشان را دارند که قرار است در روند فیلم پرده از اسرار همه افراد موجود در این هواپیما برداشته شود.

نقد و بررسی فیلم: این فیلم به عنوان یکی از فیلم های کمدی ایرانی در سه روز اول افتتاحیه توانست رکورد فروش که برای هزارپا بود را بشکند و 1 میلیارد و 900 میلیون بفروشد. خیلی‌ها که به امید دیدن یک فیلم کمدی به سینما رفته بودند بعد از اینکه فیلم به نیمه رسید و هیچ صحنه خنده‌داری توجه‌شان را جلب نکرد، می‌فهمند که راه را اشتباه آمده‌اند.

با وجود بازیگران محبوب و به نامی که در این اثر حضور داشتند، انتظار می‌رفت که یک فیلم قوی نه در ژانر کمدی که در ژانر اجتماعی ببینند. هر چند این فیلم تکه‌های خنده‌دار هم دارد اما تمام آن‌ها با هم به یک دقیقه نمی‌رسند.!

محمد رضا گلزار هم در فیلم ایفای نقش می کند که به هیچ عنوان شخصیت پردازی خوبی ندارد و مخاطب هرگز نمی‌فهمد که نقش او در فیلم چه بوده و اصلا برای چه وارد این داستان شده است. اگر با دیدن اسامی افراد حاضر در فیلم انتظار دیدن یک فیلم عالی را دارید، باید بگوییم که در آخر ناامید خواهید شد. اما باز هم وجود بازیگران خوب و اسراری که کاراکترها دارند، می‌تواند مخاطب پای پرده سینما نگه دارد.

پارادایس

مشخصات فیلم

کارگردان: علی عطشانی

نویسنده: مهدی علی میرزایی و علی عطشانی

بازیگران: الیویا بورخارت , بیتا عطشانی , جواد عزتی , سامان صفاری , کاترین فلوس , ماتیاس متز , محمدعلی نجفیان , مسعود بهارلو , مهران رجبی

سال انتشار: 1398

ژانر: کمدی

مدت فیلم: 90 دقیقه

خلاصه فیلم: پارادایس قصه دو جوان طلبه است که می‌خواهند برای شرکت در یک سمینار دانشگاهی در خصوص ادیان به آلمان بروند اما رییس حوزه علمیه جلو راه آن‌ها سنگ اندازی می کند. دو جوان طلبه هم برای اینکه مشکل را حل کنند حاج آقا را هم با خودشان همراه می‌کنند.

نقد و بررسی فیلم: پارادایس در سال 1394 تولید و برای بررسی نهایی به قم رفت تا عده‌ای طلاب و صاحب نظران دینی آن را بازبینی کنند. در نهایت با وجود تایید فیلم از طرف این تیم پارادایس تا مدت‌ها به حالت تعلیق ماند تا اینکه در سال 1397 خبر انتشار فیلم رسانه‌ای شد.

پارادایس در قالب یکی از فیلم های کمدی ایرانی سعی دارد تناقضاتی که روحانیون در یک کشور غیرمسلمان دچار آن می‌شوند و فضایی که کاملا با ایران متفاوت است را به تصویر بکشد و به نوعی باعث شود که مخاطب در خصوص این مسائل به فکر فرو برود. این ایده خوبی است که می‌توانست یک فیلمنامه فاخر و جذاب را خلق کند اما متاسفانه پارادایس اشکالات زیادی در روایت داستان و ایفای رسالت اصلی خود دارد.

فیلمنامه به شدت آشفته و بی منطق است و در بسیاری از مراحل مخاطب نمی‌تواند منطق فیلم را باور کند یا آن را بپذیرد. برای مثال سفر این گروه به آلمان از آنجایی شکل می‌گیرد که یکی از طلبه‌ها در یکی از شبکه‌های اجتماعی با یک خانم جوان آشنا می‌شود و آن دختر از او دعوت می‌کند که به آلمان بیاید. این ایده در یک فیلم سوپرمارکتی قابل قبول است اما در فیلمی که قصد دارد یکی از معضلات اجتماعی را به تصویر بکشد، شبیه یک شوخی لوس و بی مزه است.

پارادایس با اینکه دغدغه و ایده خوبی دارد، اما منسجم نیست و نمی‌تواند به خوبی از پس روایت داستان بربیاید. در نهایت ما تنها شاهد مجموعه‌ای از موقعیت‌های کمیک و گاها غیرکمیک هستیم که ارتباط درستی با هم ندارند. مشخص است که پارادایس قصد داشته است فرمول ساخت مارمولک را دنبال کند اما به هیچ وجه موفق نبوده است. از طرفی بازیگران با اینکه با توجه به سابقه‌شان می توانستند به خوبی از پس نقش بربیایند اما بازی چشمگیری از خود نشان نداده‌اند.

ساعت 5 عصر

مشخصات فیلم

کارگردان: مهران مدیری

نویسنده: خشایار الوند

بازیگران: سیامک انصاری ، امیر جعفری ، آزاده صمدی ، رسول نجفیان ، نگین معتضدی و مهران مدیری

سال انتشار: 1395

ژانر: اجتماعی

مدت فیلم: 90 دقیقه

خلاصه فیلم: این فیلم داستان زندگی یک فرد از ساعت 7 صبح تا 5 بعد از ظهر است که آخرین فرصت او برای انجام یک کار مهم است. هر چه فیلم جلوتر می‌رود داستان بزرگ‌تر و وسیع‌تر می‌شود.

نقد و بررسی: ساعت 5 عصر با اینکه به خاطر مهران مدیری در روزهای اول رکورد شکنی کرد و به فروش بالایی رسید، اما اصلا یک فیلم سرگرم کننده و یا از آن دست فیلم های کمدی ایرانی نبود که این روزها مخاطب دوست دارد آن را ببیند. درواقع اگر به دنبال فیلمی هستید که با آن سرگرم شوید و تمام مدت را بخندید، ساعت 5 عصر اصلا فیلم خوبی نیست.

به نظر می‌رسد که مهران مدیری در اولین تجربه سینمایی‌اش سعی کرده بر خلاف سریال‌ها نگاهی کاملا منتقدانه و جدی داشته باشد و حتی از طنز کلامی هم در فیلم استفاده نکند. به طوری که تنها طنزی که در آن می‌بینید، طنز موقعیت است. ساعت 5 عصر بیشتر از آنکه به عنوان یکی از فیلم های خنده دار ایرانی شناخته شود، یک فیلم اجتماعی است. حتی می‌توانید رگه‌هایی از انتقاد سیاسی را هم در آن ببینید. هر چند خود مهران مدیری این یک مورد را قبول ندارد.

این فیلم نقص‌هایی در روایت داستان و شخصیت پردازی و حتی بازی بازیگران داشته است اما به عنوان اولین کارگردانی یک فرد معروف و محبوب خیلی‌ها را به تماشا ترغیب می‌کند.

خوب بد جلف 1

مشخصات فیلم

کارگردان: پیمان قاسم خانی

نویسنده: پیمان قاسم خانی

بازیگران: حمید فرخ نژاد، پژمان جمشیدى، سام درخشانى،ویشکا آسایش، بیژن امکانیان، نیوشا ضیغمی، رضا رویگرى،آزاده صمدی،نسیم ادبى، علی اوجی، رضا کریمى، امیرمهدی ژوله و. . .

سال انتشار: 1396

ژانر: کمدی

مدت فیلم: 110 دقیقه

خلاصه: داستان این فیلم به نوعی ادامه سریال پژمان جمشیدی است که او به شهرت رسیده است و تهیه کننده‌ای که نقش آن را ویشکا آسایش ایفا می‌کند، سعی دارد کارگردانی یک فیلم را به مانی حقیقی بدهد و از پژمان جمشیدی و سام درخشانی هم در این فیلم استفاده کند. همین موضوع باعث می‌شود که اتفاقات جالبی در روند فیلم رخ بدهد.

نقد و بررسی فیلم: هرچند این فیلم به عنوان اولین تجربه کارگردانی پیمان قاسم خانی به عنوان یک نویسنده درجه یک نتوانست توقع همگان را به خود جلب کند همچنین به پای سریال پژمان هم نرسید، اما خب به عنوان یکی از فیلم‌های ایرانی خنده دار قابل قبول بود. ویژگی اصلی این فیلم که این روزها کمتر دیده می‌شود، داشتن خط داستانی درست و غنی بود.

درواقع فیلم جدا از طنز موقعیت و کلامی، داستانی هم برای روایت و حرفی برای گفتن داشت. سریال ابتدا و انتهای تعریف شده و مسیر مشخصی دارد و به همین خاطر می‌تواند به خوبی ذهن مخاطب را به خودش جلب کند.

در کل خوب بد جلف یک فیلم قوی و حرفه‌ای نیست اما باز هم از بسیاری از فیلم های کمدی ایرانی هم دوره خود بهتر است و می‌تواند مخاطب را بخنداند و به عنوان یک کمدی متوسط پذیرفته شود.

خوب بد جلف 2 ( ارتش سری)

مشخصات فیلم

کارگردان: پیمان قاسم خانی

نویسنده: پیمان قاسم خانی

بازیگران: امیرمهدی ژوله , پژمان جمشیدی , حامد کمیلی , ریحانه پارسا , سام درخشانی , ستاره پسیانی , شکیب شجره , علی اوجی , فرهاد آییش , گوهر خیراندیش , مارال فرجاد

سال تولید: 1398

ژانر: کمدی

مدت فیلم: 100 دقیقه

خلاصه فیلم: این فیلم ادامه قسمت اول خوب بد جلف است. در این فیلم می‌بینیم که یک گروه ضد انقلابی به ریاست دکتر مدنی (با بازی فرهاد آییش) و زیر نظر ترامپ ماموری را در یک گروه فیلمبرداری به ایران بفرستد. در اینجا پژمان جمشیدی و سام درخشانی هم به عنوان بازیگر انتخاب می‌شوند و ادامه داستان…

نقد و بررسی فیلم: این فیلم با تمام ایراداتی که داشت، در بین فیلم های کمدی ایرانی مبتذلی که به زور فحش بیننده را می‌خندانند یا اصلا خنده‌دار نیستند، به لطف حضور زوج هنری پژمان جمشیدی و سام درخشانی نه تنها در گیشه موفق بود که توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را هم در سی و پنجمین جشنواره فجر را از آن خود کند.

به نظر می‌رسد که از ابتدا قرار بود قسمت اول خوب بد جلف را هم رامبد جوان کارگردانی کند و بعد از آن سروش صحت اما به خاطر طولانی شدن زمان نگارش فیلمنامه این وظیفه در نهایت به دوش پیمان قاسم خانی افتاد و آن طور که انتظار می‌رفت هم پیش نرفت. اما با وجود تجربه ضعیف او در قسمت اول قاسم خانی این بار خودش کارگردانی قسمت دوم را به عهده گرفت و ما شاهد کارگردانی ضعیف‌تر حتی نسبت به قسمت اول بودیم.

در این فیلم با اینکه تمام بار خنده گرفتن از مخاطب بر عهده پژمان جمشیدی و سام درخشانی بود و یک قصه ساده و یکنواخت داشت، اما توانست چند تک لحظه کمدی رقم بزند و تا انتهای فیلم مخاطب را سرگرم کند و در سالن سینما نگه دارد.

کاتیوشا یکی دیگر از فیلم های کمدی ایرانی که باید ببینید

مشخصات فیلم

کارگردان: علی عطشانی

نویسنده: علی عطشانی، مهدی علیمیرزایی

بازیگران: هادی حجازی فر، احمد مهرانفر، میترا حجار، لیلا اوتادی، ارژنگ امیرفضلی، بیژن بنفشه‌خواه، نیما شاهرخ‌شاهی، قاسم زارع، خشایار راد، میترا دهقانی، مریم سعیدی، امید منصورفلاح، رادمهر روحانی، سحر خزائیلی، آیلار توکلی، پرهام کریمی، داریوش آقایی، علی محمودی، فاطمه مرتاضی، بیتا عطشانی، غزل یگانگی، المیرا صادق‌پور و آرتین حیدری

سال انتشار: 1397

ژانر: کمدی

مدت فیلم: 90 دقیقه

خلاصه: خلیل بسیجی که در فضای مجازی با نام خلیلی کاتیوشا شناخته می‌شود، به اجبار چند روزی را مجبور به وقت گذرانی در کنار عرشیا پسر جلف پولدار یکی از افراد سرشناس شهر می‌شود. در این مدت اتفاقات جالبی برای ان‌ها میفتد.

نقد و بررسی: کاتیوشا سعی دارد تقابل بین نسل جوان و نسل جنگ را نشان دهد. در این راستا هم تا اندازه‌ای موفق بوده است و تا اواسط فیلم هم روایت خوب و موقعیت‌های طنز سرگرم کننده‌ای دارد اما از آن به بعد می‌توان گفت که کاتیوشا بیش از حد درگیر حرف زدن و شعار دادن می‌شود به طوری که حتی داستان اصلی هم فراموش می‌شود و از یک جا به بعد می‌بینیم که داستان فیلم هم به خوبی روایت نمی‌شود. اما به کرات می‌بینیم که شخصیت‌های فیلم به صورت خیلی لوس و کلیشه‌ای با هم حرف می‌زنند و از ارزش‌های زندگی‌شان می‌گویند. این موارد باعث می‌شود که تاثیرگذاری فیلم کمتر شود.

از طرفی این فیلم تعداد زیادی بازیگر مکمل دارد که هر کدام برای مدت کوتاهی در فیلم حضور پیدا می‌کنند و گویا وظیفه اصلی‌شان این است که داستان را کمی کش دهند. در حالی که در بسیاری از موارد بازی خوبی هم ارائه نمی‌دهند. برای مثال لیلا اوتادی و نیما شاهرخ شاهی را می‌توان به عنوان بدترین بازیگران این مجموعه شناخت که به هیچ وجه بازی‌شان باور پذیر نبود.

در خصوص دو بازیگر اصلی هم باید گفت که بازی خلیل خوب و باور پذیر بود اما احمد مهرانفر در نقش عرشیا به نظر نمی‌تواند با این نقش ارتباط برقرار کند و بازی باورپذیری ندارد. اما خب نکته مثبت این است که این دو توانسته‌اند شیمی خوبی با هم برقرار کنند و در کنار هم خوب به نظر برسند. در کل کاتیوشا بیشتر شبیه به تله فیلم‌های تلویزیون است تا یک فیلم سینمایی اما لحظات طنز خوبی دارد و داستان هم هر چند زیادی سفید و زیادی ساده اما سرگرم کننده است.

زهرمار

مشخصات فیلم

کارگردان: جواد رضویان

نویسنده: ایمان عباسی

بازیگران: سیامک انصاری, شبنم مقدمی, شقایق فراهانی, سیامک صفری, نسیم ادبی, علیرضا استادی, رضا رویگری, حسین محب اهری, سیامک ادیب, برزو ارجمند, آدرینا توشه

سال انتشار: 1398

ژانر: کمدی اجتماعی

مدت فیلم: 95 دقیقه

فروش گیشه: 6 میلیارد و 160 میلیون تومان

خلاصه فیلم: حشمت (با بازی سیامک انصاری) مردی ارزشی است که به نظر گذشته‌ای بد داشته که او را رها نمی‌کند. همین گذشته هم باعث دردسرهایی برای او می‌شود.

نقد و بررسی: زهرمار به واقع و برخلاف آنچه که بیننده انتظار دارد، نه یک فیلم خنده دار بلکه یک فیلم اجتماعی کاملا جدی است. هر چند جواد رضویان خوب می‌داند که راضی کردن مخاطب برای آمدن به سینما و دیدن یک فیلم جدی کار آسانی نیست، و به همین خاطر سعی می‌کند که این واقعیت را با شگردهای مختلف مخفی نگه دارد. فیلم زهرمار کمی از طنز موقعیت برخوردار است و با توجه به شناختی که بیننده از جواد رضویان دارد، مطمئن خواهد بود که او یک فیلم کمدی و کرکره خنده را تحویل مخاطب می‌دهد.

کارگردان هم از همین موقعیت و برخی از شگرد‌های دیگر مانند گریم جالب سیامک انصاری که شباهت خنده‌داری هم به مداح معروف محمود کریمی دارد و یا لفظ و لحن خاص بازیگر نقش زن سریال که لاتی صحبت می‌کند و زنانه‌های خاص خودش را دارد، استفاده می کند تا ببینند را بر ظن خودش ثابت نگه دارد و او را پای پرده سینما بنشاند. از آن به بعد او کم کم شروع می‌کند داستان را آنطور که می‌خواهد روایت می‌کند. تا اینکه بیننده بعد از مدتی به خودش می‌آید و می‌بیند که مدتی است هیچ صحنه خنده‌داری ندیده است و قرار هم نیست ببیند اما دیگر درگیر داستان شده و می‌خواهد ببیند که کار حاج حشمت و کاراکتر زن پرحاشیه به کجا می‌رسد.

فیلم دغدغه‌مند و به دنبال رساندن پیام خود است و درحالی که هیچ تلاش بی موردی برای الکی خنداندن مخاطب نمی‌کند، یک داستان موجه و پر و پیمان را ارائه می‌دهد. درواقع فیلم ایده داستانی خوبی دارد و هر چند انسجام آن گاه گاهی زیر لکه می‌رود اما باز هم می تواند تا حدودی به استانداردهای لازم نزدیک شود.

شخصیت‌های اصلی فیلم کاملا قابل درک و باور پذیر هستند. البته ایراداتی به شخصیت پردازی بازیگران مکمل مانند کاراکتر شقایق فراهانی وارد است. نکته دیگری که این فیلم را جذاب می‌کند، این است که داستان فیلم از یک داستان واقعی الهام گرفته شده است و یک داستان واقع گرایانه است.

مقالات پیشنهادی:

بهترین سریال های خارجی که در سال ۲۰۱۹ به اتمام می رسند کدام اند؟

۲۵ سریال موفق تلویزیونی آمریکایی از سال ۲۰۰۰ تاکنون